نوشته ی : محمداسماعیل حیدرعلی ( محمد حیدری )
در فضای مجازی در چند یادداشت از چند دوست خواندم که با اشاره به رای یک قاضی نیویورکی در زمینه ی لغو دستور ترامپ مبنی بر ورود شهروندان چند کشور ( از جمله ایران ) به آمریکا ، چنین برداشت کرده اند که با رای این قاضی ، اجرای تصمیم ترامپ متوقف خواهد شد . چون در این زمینه اطلاعات کافی ندارم ، از دوست و همکار دیرینم ، علیرضا طاهری ( که در آمریکا ساکن است ) به زحمت انداختم و برایش نوشتم :
« علیرضای عزیز ….. آیا اجرای رای قاضی دادگاه عالی فدرال در زمینه ی توقف عدم صدور روادید برای شهروندان آن شش کشور از سوی ترامپ الزام آور است یا ترامپ می تواند از پذیرفتن آن سر باز بزند ؟ ممنون می شوم در این زمینه مرا آگاه کنی. همچنین می خواهم بدانم ،بازتاب این تصمیم در خود آمریکا چه بوده است ؟ »
و علیرضای با مرام و معرفت ، این اطلاعات را برایم فرستاد که چون آگاهی از آنها را برای رفع ابهام ایرانیان مفید است ، آنها را در زیر می آورم :
« فرمان ترامپ مبناى کاملاً قانونی دارد. رأیى که قاضی نیویورکى داده صرفاً ریشه در این دارد که او منصوب اوباما و از هواداران اوست. روساء جمهوری آمریکا پیشتر هم فرمان هایى مشابه، از جمله در باره ی ایرانیان داده اند، مانند کارتر و اوباما. و این دومى براى برخورد با لیبیایى ها و عراقی ها این فرمان را داده است . رأی قاضى نیویورکى بختى براى ابرام در دادگاه بالاتر ندارد. مردم عادى، و نه کنشگران آمریکا ، بیشتر هوادار ترامپ اند. مشکل دیگر مخالفان ترامپ هم اصلا چیزی مانند «تحریم ورود عده ای به آمریکا » نیست . رأى قاضى نیویورکى هم روشن می کند، صریحاً، از روى « اضطرار » و « شرایط فوق العاده » داده شده و نمی توان آن را تعمیم داد.
به هر روى ترامپ نه دیوانه است نه پفیوز و نه چیزهایی مانند آن . او چارچنگولى متوجه منافع آمریکاست . او و همراهانش به این نتیجه رسیده اند که آمریکا ناتوان شده، از آن سوء استفاده می شود و… من نمی دانم آنها تا چه حد درست می گویند ؛ ولى خوب می دانم که اوباما و همفکرانش از آمریکا شیرى بى دم و اشکم ساخته اند که فیلیپین هم برایش شاخ و شانه می کشد !
رأى این قاضی هم ، در پایان کار ، به تشدید وطن پرستی مضاعف در آمریکا منجر خواهد شد. حالا دانشگاهیان و ایدآلیست ها هر چه به پسند دل خودشان حرف بزنند، سودى نخواهد داشت. مبنای قانونی اختیار رئیس جمهوری آمریکا درباره ی مهاجرت را در اینجا می آورم :
.. Section 212(f) of the Immigration and Nationality Act of
۱۹۵۲ states: “Whenever the President finds that the entry of any aliens or of any class of aliens into the United States would be detrimental to the interests of the United States, he may by proclamation, and for such period as he shall deem necessary, suspend the entry of all aliens or any class of aliens as immigrants or non-immigrants, or impose on the entry of aliens any restrictions he may deem to be appropriate.”
خلاصه ی این ماده مصوب ١٩۵٢ این است که هرگاه رئیس جمهوری ورود هر بیگانه یا هر طبقه و نوعى از بیگانگان را براى منافع آمریکا مضر تشخیص دهد، می تواند با صدور اطلاعیه و براى مدت زمانى که لازم بداند، ورود « کلیه ی بیگانگان »یا هر دسته و نوعى از بیگانگان را به عنوان مهاجر و غیر مهاجر تعلیق کند .
نکته ی مهم که از قلم افتاد این است که شرکت هاى هوایی از این پس شهروندان یادشده در فرمان را اصلاً سوار نخواهند کرد که کارشان بخواهد به دادگاه و رفتن به نزد قاضى بکشد یا نه . »
دهم دی ۱۳۹۵
۱ نظر
درود برشما ، پرسش و پاسخ جالبی است . چگونه دو نهاد دولتی می توانند دو رای مخالف که هر دو هم قانونی باشدt بدهند ? باید دید کدام یک لازم الاجراست ؟
ارسال شده در تاریخ بهمن ۱۱ام, ۱۳۹۵ در ساعت ۴:۳۹ ب.ظ
نظر شما