در هنگام آغاز نسل کشی بزرگ از ارمنیان به دست دولت عثمانی ، دولت های بزرگ جهان واکنش های گوناگونی از خود نشان دادند : اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به رهبری لنین ، دولت ترک های جوان را مسلح کرد ؛ نخست وزیر انگلستان نسل کشی را به شدت محکوم کرد و هشدار داد که مبادا ترک ها بپندارند که می توانند سرزمین نیاکانی ارمنیان را از آن خود سازند ؛ آلمان که به خوبی از ماجرا آگاه بود ، به سبب پیمان های نظامی خود با عثمانی ، هیچ نگفت و هیچ نکرد ؛ فرانسه چند ناو جنگی خود را که در مدیترانه بودند ، برای نجات گروهی از ارمنیان گریخته به کرانه های دریای مدیترانه ، به این کرانه ها فرستاد ، ایران همچون همیشه آغوش خود را به روی پناهندگان ارمنی گشود و …

تا سال ها ، جهان در برابر این جنایت بزرگ سکوت کرد ؛ شاید به همین سبب بود که دولت نازی آلمان بر همان بستری جنایات خود را انجام داد که ترک های جوان برای او فراهم کرده بودند . پس از کوشش های بسیار روشنفکران ارمنی که به جلب توجه دولت های جهان برای واکنش در برابر این جنایت بزرگ انجامید ، دولت های بسیاری به شناسایی رسمی و سیاسی این رویداد دست زده اند.

عکس هوایی از بنای یادبود قتل عام بزرگ ارمنیان

کشورهایی که از ۱۹۱۴  تا امروز (۲۰۱۸) فاجعه قتل عام ۱.۵ میلیون ارمنی را توسط ترکان عثمانی به عنوان نسل کشی به رسمیت شناخته اند ، اینها هستند :

«لهستان (آوریل ۲۰۰۵)، هلند(۲۱ دسامبر ۲۰۰۴ و آوریل ۲۰۱۵)، اسلواکی(۳۰ نوامبر ۲۰۰۴)، کانادا(۱۳ ژوئن ۲۰۰۲ و ۲۱ آوریل ۲۰۰۴)، ایالات متحده آمریکا (۴۳ ایالت قتل‌عام ارمنیان در سال ۱۹۱۵ را به رسمیت شناخته اند)، آرژانتین(۲۰ اوت ۲۰۰۳ و ۳۱ مارس ۲۰۰۴)، سوئیس(۱۳ دسامبر ۲۰۰۳)، پارلمان اروپا(۲۸ فوریه ۲۰۰۲)، پاپ ژان پل دوم (سپتامبر۲۰۰۱)، پاپ فرانسیس (آوریل ۲۰۱۵)، ایتالیا (نوامبر ۲۰۰۰)، فرانسه (ژانویه ۲۰۰۱)، سوئد (مارس ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰)، بلژیک (مارس ۱۹۹۸)، استرالیا (آوریل۱۹۹۷)، لبنان (آوریل۱۹۹۷)، یونان (آوریل ۱۹۹۶ و ۲۰۱۵)، بلغارستان (آوریل ۱۹۹۵)، روسیه (آوریل ۱۹۹۵)، کشورهای مشترک‌المنافع (آوریل ۱۹۹۵)، قبرس (۱۹۷۵ و آوریل ۱۹۹۰ و ۲۰۱۵)، لیتوانی (آوریل ۲۰۰۵)، شیلی (آوریل ۲۰۰۷)، بولیوی (دسامبر ۲۰۱۴)، سوریه (۱۹۹۷)، بلغارستان (آوریل ۲۰۱۵)، برزیل (ژوئن ۲۰۱۵)، لوکزامبورگ (۲۰۱۵) ، اتریش (آوریل ۲۰۱۵) آلمان (ژوئن ۲۰۱۶) »

 استرالیا، ایالت های (نیو ساوت ولز سال ۲۰۰۷ و استرالیای جنوبی سال ۲۰۰۹)

برزیل، ایالت های (ایالت سائو پائولو سال ۲۰۱۵، سئارا سال ۲۰۰۶ و پارانا سال ۲۰۱۳)

اسپانیا، ایالت های (سرزمین باسک (منطقه خودمختار)، کاتالونیا، جزایر بالئاری و نابارا)

واتیکان

در آوریل ۲۰۱۵ پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان، کشتار ارامنه در دوران حکومت عثمانی را اولین «نسل‌کشی» سده ی بیستم توصیف کرد. پاپ این سخنان را در جریان مراسمی در واتیکان که برای یکصدمین سالگرد این کشتار برگزار شده بود، بیان کرد. وی ضمن دفاع از بکارگیری لفظ «نسل‌کشی» در مورد این کشتار گفت که این وظیفه ی اوست تا یاد مردان، زنان، کودکان، و افرادی را که «بدون هرگونه منطقی» به قتل رسیدند، گرامی بدارد.

ایران

گرچه دولت ایران تاکنون این قتل عام را در مجلس شورای اسلامی به رای عموم نگذاشته است ، اما در (۲۴. آوریل ۲۰۰۲) برای اولین بار، ۳۰ نفر از نمایندگان مجلس ششم با امضای توماری واقعه ی نسل‌کشی ارمنیان در سال ۱۹۱۵ در ترکیه عثمانی را محکوم کردند. (۹ سپتامبر ۲۰۰۴) سیدمحمد خاتمی ، ریس جمهور وقت از یادمان نسل‌کشی ارمنی‌ها دیدن کرد و با نثار گل به قربانیان این فاجعه ادای احترام کرد.

ونزوئلا

۱۴ ژوئیه ۲۰۰۵: مجلس ونزوئلا در نشست خود با اکثریت مطلق آرای نمایندگان نسل‌کشی ارمنیان را به عنوان واقعیتی انکار ناپذیر به رسمیت شناخت .

برگرفته از : پایگاه ایران بوم ( با ویرایش و افزوده ها )