پوستر « شب یلدا » ، کاری از : فرزاد ادیبی

هرگز  کسی نداد  بدین سان  نشان  برف

گویی که لقمه‌ایست زمین در دهان  برف…

سیلاب   ظلم   او   در   و   دیوار  می‌کند

خود رسم عدل نیست مگر در جهان برف؟

گرچه سپید کرد  همه  خان و مان  ما

یا رب سیاه باد همه خان و مان  برف!

وقتی چنین نشاط  کسی را مسلم است

کاسباب   عیش   دارد  ،  اندر  زمان  برف

هم نان و گوشت دارد و هم هیزم و شراب

هم مطربی  که  برزندش  داستان  برف…

نه همچو من که هر نفسش باد زمهریر

پیغام‌های   سرد  دهد   بر   زبان   برف

دلتنگ و بی‌نوا  چو  بطان  بر  کنار  آب

خلقی نشسته‌ایم، کران تا  کران  برف

گر  قوتم  بدی   ز   پی   قرص   آفتاب

بر  بام  چرخ  رفتمی  از  نردبان  برف!

* کمال الدین اسماعیل ، شاعر قرن هفتم