نوشته ی : دکترعلی علی بابایی درمنی
همراه با آشنایی ایرانیان با جهان غرب در سده های گذشته، تفاوت دو نگاه در میان آنها نسبت به غرب آشکار بود: یکی، نگاه نخبگان راستین ایرانی؛ که هرچه عمق آگاهی و شناخت آنها نسبت به غرب ژرف تر و بنیادین تر می شد، حس ستایش آنها از فرهنگ و تمدن نیاخاک پدری شان بیشتر می شد. در مقام تشبیه می توانیم بگوییم: بیرون رفتن این نخبگان از ایران و آشنایی آنها با فرهنگ غرب، به مثابه گشوده شدن صدف فرهنگ ایرانی و نمایان شدن گوهره ی این فرهنگ درخشان بود. در این حالت، درخشندگی و تابندگی این گوهره ی درخشان در برابر دیگر فرهنگ ها آشکار می شد.
دوم ، نگاهی آکنده از شیفتگی در برابر فرهنگ غرب که با فروکاستن از ارزش های فرهنگی ایران، غرب را در جایگاه آرمانشهر سراسر تاریخ جهان قرار می دهد. شوربختانه برخی از ایرانیان ، در برخورد با فرهنگ غرب چنین دیدگاهی دارند . گویی چشمان دارندگان این نگاه سطحی که در میان روشنفکرنمایان ایرانی می توان آنها را دید ، درخشش و تابندگی فرهنگ ایرانی را نمی بینند و در اثر تسلیم و وادادگی در برابر غرب، ارزش های فرهنگی سرزمین پدری خود را انکار می کنند.
اما در میان نخبگان ایرانی، نگاه پروفسور مجید سمیعی به فرهنگ نیاکانی ،در نوع خود، بسیار شگفت انگیز است.آگاهی و شناخت از این نگاه می تواند، تلنگری به ذهن برخی روشنفکرنمایان ایرانی باشد، تا گوهر ناب فرهنگ ایرانی را بازیابند. حال به بخشی سخنان این چهره ی ماندگار و شخصیت برجسته ی علمی کشور در شب آدینه ی دهم مهرماه ۱۳۹۵، در قسمت ۸۱ برنامه ی «دورهمی» (از دقیقه ی ۲۹ و ۲۳ ثانیه) توجه می کنیم:
« شما ملت ایران فرهنگ بسیار بزرگی دارید. شماها واقعا خودتان بعضی وقت ها نمی دانید که از چه فرهنگی آمده اید. شما اگر کمی بیشتر به گذشته ها توجه کنید، و ایران ما را با کشورهای دیگر مقایسه کنید، [می بینید] که در سنوات خیلی گذشته، ایرانی ها مایه ی علم و دانش را برای سراسر دنیا به وجود آوردند. و به اصطلاح سیویلیزاسیونِ[ تمدن] ایرانی ها نمره یک در دنیا بوده، متاسفانه اروپایی ها و آمریکایی ها، اینها ،ایران را با کشورهای دیگر خلط می کنند و توجهی ندارند که ملت ایران در دامن پدر و مادرانی بزرگ شده اند که همه ی آنها از پدر و مادرانشان تربیت آموخته اند و درس انسانیت یاد گرفته اند. از این لحاظ باید به شما عرض کنم که این فرهنگی است که ما داریم و الان نزدیک ۵ میلیون دانشجو داریم… فرهنگ ما برای علم و دانش از همه چیز بیشتر ارزش قائل است…افتخار می کنم به شما ملت ایران که چنین فرهنگی داریم، چنین فرهنگی دارید که بچه های خود را تشویق می کنید از دوران طفولیت: برو درس بخون، علم یاد بگیر، با سواد شو، برو دانشگاه، همه ی خانواده های ایرانی چنین آرزویی دارند؛ در صورتی که چنین چیزی در سراسر دنیا وجود ندارد. از این لحاظ من احساس می کنم که فرد فرد پدر و مادرها به این حقیر علاقه مندند؛ چون بچه های آنها شاید من را الگوی خود قرار داده اند. »
یازدهم مهرماه ۱۳۹۵
۵ نظر
پروفسور سمیعی براستی یکی از نوابغ جراحان مغز و اعصاب جهان هستند و افتخاری هستند برای ایران و ایرانی. پروفسور سمیعی انسانی ست والا و عاشق ایران و ایرانی ست و همیشه به ایرانی بودن خویش افتخار می کند و ما نیز به او افتخار می کنیم .پاینده ایران
ارسال شده در تاریخ مهر ۱۲ام, ۱۳۹۵ در ساعت ۷:۰۰ ب.ظ
جایگاه پروفسور سمیعی روشن است و نیاز به تعریف و معرفی ندارد؛
اما در این میانه درود بر شما باد که چنین مطالبی را از لابه لای هزاران خواندنی دیگر رصد می کنید و پیش چشم خواننده تان می گیرید تا در چنین آینه هایی خود را به همت شما ببینند.
برقرار و شادمان بمانید.
ارسال شده در تاریخ مهر ۱۴ام, ۱۳۹۵ در ساعت ۵:۲۲ ب.ظ
قابل توجه کسانی که دائما می گویند « تاریخ و میراث تمدنی اصلا اهمیت ندارد و مهم الان است که هیچ نیستیم. » از پروفسور سمیعی که از نظر جایگاه علمی نمی توان ایرادی گرفت. این هم یک دانشمند امروزی که از تمدن گذشته کشور حرف می زند. مگر اینکه شماها از او بالاتر باشید و آنهایی که خوراک دائمی شان این است که بگویند ایرانی ها فلان و ایرانی ها بهمان اند.
ارسال شده در تاریخ مهر ۱۴ام, ۱۳۹۵ در ساعت ۸:۴۱ ب.ظ
در فرهنگنامه ی اینترنتی « ویکی پدیا » در باره ی پروفسور سمیعی چنین می خوانیم :
« پس از اعطای جایزه برترین جراح مغز دنیا به سمیعی، برخی رسانه‌ها در اعتبار این جایزه تشکیک کردند.[۳۴] دکتر محمدمهدی قیامت، معاون سازمان نظام پزشکی تهران اعلام کرد: «جایزه اعطا شده به پروفسور سمیعی ارزش علمی ندارد.» او همچنین سمیعی را متهم به استفاده از رسانه‌ها برای کسب شهرت کرد.[۳۵] همچنین دکتر ایرج فاضل، رئیس جامعه جراحان ایران و وزیر سابق بهداشت و درمان، نیز این جایزه را فاقد اعتبار دانست و گفت: «سپردن سکان جراحی مغز و اعصاب کشور به پروفسورسمیعی صددرصد اشتباه بود.»[۳۶]
بهروز برومند، معروف به پدر علم نفرولوژی ایران[۳۷][۳۸]، نیز در این باره گفت: «به عقیده من جوایز علمی را معمولأ باید بر اساس اکتشاف‌های بسیار خاص و منحصر به فرد اعطا می‌کنند، حال آن که نمی‌دانیم پروفسور سمیعی بابت کدام اکتشاف یا اختراع علمی- پزشکی به این عنوان نائل آمدند؟ ضمن این که تا آنجا که می‌دانیم ایشان در آلمان و اروپا چند سالی است که بازنشسته شده‌اند.» علاوه بر آن، دکتر سلیمان عباسی، سخنگوی کمیسیون بهداشت مجلس نیز از سپردن سکان جراحی مغز و اعصاب کشور به سمیعی انتقاد کرد. وی همچنین از رسانه‌ها خواست تا «منطقی عمل کنند و از اشخاص اسطوره‌سازی نکنند».[۳۹]
ارسال شده در تاریخ مهر ۱۹ام, ۱۳۹۵ در ساعت ۴:۲۱ ب.ظ
فکر نمی کنم داده شدن جایزه ی « برترین جراح » به پروفسور سمیعی به این معنی باشد که او « برترین جراح همه ی دوران های پزشکی جهان » است . آنچه در اینجا مورد نظر ما بوده است ، ستایش میهن از سوی یک دانشمند بزرگ ایرانی است .
ارسال شده در تاریخ مهر ۱۹ام, ۱۳۹۵ در ساعت ۷:۰۸ ب.ظ
نظر شما