فدراسیون فوتبال اگر در همه عمرش یک کار خوب کرده باشد همین انتخاب شعار جام جهانی است: افتخار   کشور پارس (Honor of Persia ) . نکته این است که معمولا خارجی ها  کشور ما را با دو نام می شناسند : «ایران» و «پرشیا» . و این پرشیا هیچ ربطی به «فارس» و «پارس» ندارد. این یعنی کشوری که کمابیش در طول تاریخ مرزهای سیاسی آن مرزهای توپوگرافیک فلات ایران بوده است و تقریبا همه ی اقوام موجود در درون کشور را هم در بر می گیرد.

اما دلیل هوشمندانه بودن این انتخاب چیست؟ به هر دلیل در حال حاضر نام ایران به ویژه برای اروپایی ها و ساکنان آمریکای شمالی مفاهیم لذت بخشی را تداعی نمی کند. یک نظرسنجی می گوید اروپایی ها بعد از شنیدن واژه ی « ایران» اولین عبارتی که به ذهن شان می رسد خشونت است. و البته در این سال ها نام ایران با تبلیغات و خرابکاری های رسانه های غربی ، خشونت را به ذهن شنونده رسانده است . در حالی که واژه ی « پرشیا » همچنان آن تقدس رازآمیز خود را حفظ کرده ؛ خارجی ها با شنیدن «پرشیا» به یاد یادگارهای خوبی می افتند ؛ مثل پرشین کارپت ( فرش ایرانی )  یا پرشین کت ( گربه ی ایرانی ) یا پرشین کاویار ( خاویار ایرانی ) یا پرشین پرنسس ( شاهزاده ی ایرانی ) و مانند آن . مضاف بر آنکه همه ی آثار تاریخی ایران که در موزه های بزرگی مانند لوور یا آرمیتاژ یا … در معرض دید جهانیان است ،به عنوان آثاری از «پرشیا » شناخته و معرفی می شوند و نه ایران. من خودم تجربه کرده ام وقتی توی اروپا می پرسند کجایی هستی و می گویی از پرشیا آمده ام خیلی محترمانه به تو نگاه می کنند. اما وقتی می گویی « ایران »، اول که با « ایراک » ( تلفظ غربی « عراق » ) اشتباه می گیرند، بعد هم که باید توضیح بدهی در ایران همه تندرو  نیستند . دیدم برخی دوستان اعتراض کرده اند که «پرشیا» دلالت دارد بر نام فقط یکی از اقوام ایران یعنی «فارس » ها ؛ که تصور غلطی است: « پرشیا » نام قدیم ایران است، همین. مگر ما به «پولند» نمی گوییم لهستان یعنی سرزمین قوم «له» ، که فقط یکی از اقوام ساکن این کشور است؟ یا به «گریس» که می گوییم یونان یعنی سرزمین قوم «یونی» ، یا فرانسه که یعنی سرزمین «فرانک» ها … در حالی که در این کشورها قوم های دیگری هم زندگی می کنند. اما قطعا فی المثل وقتی ما می گوییم یونان فقط منظورمان همان کشوری است که «گریس» و «هلاس» هم نامیده می شود و هرگز منظورمان این نیست که بگوییم سرزمینی که منحصرا تعلق دارد به قوم «یونی » .

از سوی دیگر، ایران هم یعنی سرزمین آریایی ها، و مگر در ایران فقط آریایی ها زندگی می کند؟ اینها را البته مواجب بگیران تجزیه طلبی هم می دانند، اما به هر حال اصرار دارند بر خودفراموش انگاری و کم نیستند  دست به قلم هایی که تخصص شان برکشیدن مطالبات بی ربط از نظر زمانی و فروکاستن مطالبات اصلی و بنیادی است. به هر حال شعار تیم ملی بسیار با سلیقه انتخاب شده و جا دارد که این شعار زیبا بیشتر تقدیر شود.