امروز کسی از میلیون ها  نفر قربانی جنگ در عراق و افغانستان سخن نمی گوید ؛ همان گونه که کسی آمار مرگ عراقی ها از گرسنگی و محروم ماندن از خدمات بهداشتی و درمانی را به یاد ندارد و نیز کسی به یاد نمی آورد ،  ده ها هزار زن و دختر عراقی که پدران یا شوهرانشان در جنگ وحملات انتحاری کشته شدند ، ناگزیر تن  به  فحشا دادند . دیروز نوبت عراق و افغانستان بود ، امروز نوبت سوریه است و خدا می داند فردا نوبت مردم کدام کشور است که بهای زیاده خواهی جنگ افروزان را با خون یا تن فروشی بدهند ؟
مطلب زیر را در زمینه تن فروشی اجباری زنان و دختران آواره شده ی سوری ، بی هیچ کم وکاستی ، از دیدارگاه ( سایت ) صدای آمریکا نقل کرده ام . دیگر جای بهانه جویی نیست که کسی بگوید برای بدنام کردن مدعیان ارمغان آوری صلح و دموکراسی ، کسانی نشسته اند و داستان های خیالی نوشته اند . اگر کسی هست که باز هم شک دارد ، خود می تواند به اخبار روز ۲۴ فروردین ۱۳۹۲ دیدارگاه رادیو آمریکا نگاهی بیاندازد .
 

عرضه ی دختران سوریه ای برای فروش

« از زمان شدت یافتن ناآرامی های سوریه و به خطر افتادن جان مردمی که دهها هزار تن از آنها کشته شده اند، زنان سوری بیش از هر زمان دیگری در میهن خودشان احساس عدم امنیت می کنند.  هر روز ، صدها زن سوری در جست و جوی امنیت جانی و امید به یافتن زندگی بهتر برای خود و فرزندانشان ، به اردن ، مصر و دیگر کشورهای همسایه سوریه می گریزند ؛ اما از آنجا که بسیاری از این زنان تنها هستند و شوهرانشان در سوریه می مانند ، قربانی خشونت یا سوء استفاده جنسی واقع می شوند.

زنان آواره ی سوریه ای ، قربانی تجارت انسان در مصر

عصما داناهیو که مشاور یک نهاد فعال حقوق بشر موسوم به کمیته بین المللی نجات است، چالش های رویاروی زنان آواره و پناه جوی سوری را بی شمار و دشوار توصیف می کند.   خانم داناهیو می گوید به رغم نبود امنیت برای زنان در اردوگاه های آوارگان ، خوراک و خدمات ضروری اولیه در این قبیل اردوگاه ها در دسترس آنها قرار می گیرد ؛ آنچه این زنان در موطن خود از آن بی بهره اند.   گرفتاری های مالی زنان برای تأمین ساده ترین ملزومات زندگی از سویی ، و نداشتن درآمدی ثابت برای گذران زندگی از سوی دیگر ، گرایش آنها را به ازدواج با مردان غیرسوری ( به ویژه شهروندان کشورهای حاشیه خلیج فارس) یا هم بستر شدن با مردان برای کسب درآمد، بیشتر کرده است . روی آوردن زنان سوری به این دست راهبردها ، واکنش آنها برای دست یافتن به درآمدی ثابت برای امرار معاش است . از سوی دیگر ، مردانی که در پی ازدواج هستند، از موقعیت متزلزل زنان سوری بهره می برند ، و برایشان مهریه ـ یا گاه حتی نفقه ـ تعیین نمی کنند .  بسیاری از زنان پناهجوی سوری هم این تصمیم را برای سرنوشت دخترانشان می گیرند و آنها را به آسانی و سرعت شوهر می دهند . از آنجا که در جوامع و فرهنگ های اسلامی معمول نیست که دختران جوان مجرد تنها زندگی یا حتی سفر کنند ، راه چاره آسان تر و شدنی تر، شوهردادن آنهاست . شیوه ی متعارف دیگری که گروهی از زنان و حتی شماری از دختران نوجوان از آن راه ، هزینه های زندگی روزمره شان را تأمین می کنند، از دید بسیاری از ناظران خودفروشی تلقی می شود ، اما شرع اسلام آن را مجاز و حلال می شمارد .  « نکاح المسیار » که گونه ای عقد موقت است ، هم بستری زن و مرد را بدون ضرورت تقبل هزینه های زندگی زن از سوی مرد ، یا زیستن زیر یک سقف ، میسر می کند و هر زمان که مرد اراده کند، طلاق میسر است . گروهی از دختران جوان و نوجوان سوری (که برخی از آنها ۱۴ یا ۱۵ سال بیشتر ندارند(  ، نکاح المسیار را برای زندگی پناهندگی برمی گزینند ، چون مردان بدون سپردن تعهد بلندمدت یا پرداخت نفقه ، در ازای هم بستر شدن با آنها ، هزینه ی زندگی روزمره شان را تأمین می کنند .  مردانی هستند که به نیت انجام وظایف شرعی خود در پی دختری مناسب برای ازدواج می گردند ، و عده ای از مردانی که با این دختران جوان عقد ازدواج می بندند ، پیشینه ی خلافکاری یا مشکلات رفتاری دارند . دست مادران مهاجر سوری ، اما ، برای دست یافتن به اطلاعاتی پیرامون پیشینه ی خواستگاران بسته است و راهی برای آن ندارند که از شایسته بودن خواستگار دخترشان اطمینان یابند . از  سوی دیگر ، تحولات اخیر در سوریه به پیدایش پدیده ای تازه انجامیده که فرصتی شغلی برای عده ای ایجاد کرده است . یکی از کسانی که از این رهگذر کسب درآمد می کند ، پناهجویی سوری است که او را با نام « ام مجید » می شناسند. این زن ۲۸ ساله واسطه ی ازدواج های موقت یا دائمِ بسیاری است و از این راه روزگار می گذراند .  او می گوید از شغلش شرمسار است ؛ اما زندگی را به هرحال باید به شکلی ادامه داد و چاره ای جز یافتن راهی برای کسب درآمد وجود ندارد .

دختران آواره ی سوریه ای در ترکیه فروخته می شوند .

یونیسف (صندوق بین المللی کودکان سازمان ملل) در تازه ترین گزارش های خود اعلام کرده که این روزها نزدیک به ۲۵۰ هزار کودک آواره ی سوری در اردن به سر می برند و انتظار می رود ، تعداد آنها تا ژوئیه ی امسال دو برابر و تا دسامبر ( پایان سال جاری میلادی ) ، سه برابر شود.
سخنگوی سازمان ملل متحد می گوید طی چند ماه ، و یک سال آینده ، میزان بودجه ای که برای کمک به آوارگان سوری اختصاص یافته ، کاهش چشمگیری خواهد یافت و از این روی ، فعالان بین المللی حقوق پناهندگان باید سرمایه گذارانی تازه برای این گونه کمک ها بیابند ، و گرنه این دست کمک ها به ناگزیر به میزان چشمگیری کاهش می یابد   .»