در « روز ملاصدرا » در برنامه ای که به مناسبت بزرگداشت ملاصدرا ، فیلسوف ایرانی از رادیو ایران پخش شده است ، مجری مدعی شده است که زبان فارسی در برابر زبان های عربی و ترکی چیزی برای گفتن ندارد ! این برنامه در روز ۱۳ خرداد از ساعت ۹ تا ۱۰ بامداد بازپخش شده است . در اینجا شنیده های دو شنونده از این برنامه در زیر می آوریم :

شنونده ی اول : 

« مجری برنامه درباره اینکه ملاصدرا باید زبان عربی می دانست شروع به توصیح دادن کرد و بعد مدعی شد زبان ترکی هم مثل عربی زبان توصیف است و دقیقا چیزی با این مضمون گفت که زبان فارسی به گرد پای زبان ترکی و عربی در این زمینه نمی رسد.

تقریبا ده دقیقه ای از زبان ترکی و روایاتی که هیچ اعتباری ندارد ،در وصف زبان ترکی گفت.
تهیه کننده ی این برنامه خانم شایان بود .
در کل برنامه درباره ی ملاصدرا را به مقایسه ی زبان ها کشاند ! »

شنونده ی دوم : 

«امروز توفیق اجباری شد در مترو گوش جان سپردم به رادیو !

چشم‌تان روز بد نبیند، گوینده ظاهرا داشت درباره زبان عربی سخن می‌گشود و حسابی آن را می‌ستود و آن را زبان توصیف می‌دانست و تاکید هم می‌کرد که فارسی را با آن نتوان برابر نهاد.
ناگهان نمی‌دانم چرا زد به صحرای کربلا و رفت سراغ ترکی و تا توانست آن را ستود و آن را هم بهترین زبان برای توصیف دانست و دوباره تاکید کرد که فارسی اصلا قابل قیاس با ترکی نیست! من منتظر بودن برود سراغ چینی و چماق آن را هم بر سر فارسی بکوبد که قطار آمد!
این وضع رادیوی ملی ایران است. »

آیا از سازمان رادیو تلویزیون ایران می توان پرسید :

۱. چرا هر کس در پشت میکروفون های این سازمان قرار  می گیرد ، می تواند ، بی پروا ، اساس ملیت و هویت و فرهنگ و تاریخ ایران را از  این تریبون به بازی بگیرد و هر توهینی را به ایران و ایرانی بر زبان بیاورد ؛ نمونه : شخصی به نام « مهرانمدیری » .

۲. آیا در همه ی این سازمان یک نفر نیست که از پیشینه ی دوهزار و پانصدساله ی زبان فارسی آگاهی داشته باشد ؟ آیا در این سازمان کسی نیست که « جایگاه باستانی ترین زبان و ادبیات جهان » را که از آن زبان و ادبیات فارسی است ، به برنامه سازان این سازمان یادآوری کند ؟

روی جلد کتاب « فارسی باستان »

۳. آیا بازرس برنامه و ناظر کیفی برنامه های  این سازمان ، تنها بی دقتی در مسائل امنیتی و نظامی را برای ایران خطر می دانند و  توهین به فرهنگ ایران و خوارکردن آن ، با بهره گیری از امکانات این سازمان جرم نیست ؟

۴. آیا گردانندگان رادیو تلویزیون ایران از بیسوادی گسترده و همگانی ، و بی خبری شگفت انگیز ایرانیان بیسواد و دانشگاه رفته از ساده ترین آگاهی ها و دانستنی هایی که هر شهروند باید از کشور و فرهنگ خود بداند ، خبر ندارند ؟ چه کسی می تواند پیامدهای پخش شدن یک برنامه ی بی ارزش که مشتی حرف نادرست در باره ی زبان فارسی را به گوش میلیون ها نفر عامی می رساند ، جبران کند و به عهده بگیرد ؟

۵. چرا بازرسان و کارشناسان برنامه های رادیو تلویزبون ایران به شباهت سخنان و دیدگاه های برخی برنامه سازان این سازمان با دیدگاه ها و سخنان شبکه های تلویزیونی ضدایرانی ترکیه ، جمهوری اران ( خودخوانده ی آذربایجان ) ، امارت های متحد عربی و پایگاه های اینترنتی تجزیه طلبان ایرانی در فضای مجازی توجه نمی کنند ، و برای افزایش دانش خود از فرهنگ و هویت ایرانی برای دفاع از فرهنگ و هویت ایران به عنوان بخشی از کار و وظیفه ی خود ، کوششی نمی کنند ؟

۶. رسانه های هر کشور بخشی از کار خود را روشن کردن و شناساندن اهمیت « بده بستان تمدنی » میان آن کشور با دیگر کشورهای جهان قرار داده اند . آیا کارشناسان رادیوتلویزیون ایران از ایرانیانی چون سیبویه فارسی ( نویسنده ی نخستین دستور زبان برای زبان عربی ) ، زریاب ( تعالی دهنده ی ایرانی موسیقی اسپانیایی در دوران پس از اسلام ) ، صحیح بخاری ، محمدبن اسحاق ، نسایی و ابن ماجه ( دانشمندان دانش حدیث اسلامی ) ،  ابوحنیفه نعمان بن ثابت ( بنیادگذار مذهب حنفی ، مهمترین مذهب اهل سنت ) ، علی همدانی ( گسترش دهنده ی اسلام در فرارودان ) و شیخ احمد قمی ( گسترش دهنده ی اسلام در تایلند ) ، و … چیزی شنیده اند ؟

در پایان توجه توجه بیشتر فرهنگستان زبان و ادب فارسی ، وزارت فرهنگ و آموزش عالی ایران ، وزارت آموزش و پرورش ایران ، وزارت دادگستری ایران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به روند برنامه سازی در رادیوتلویزیون ایران را خواهانم.

                                                                                   ۱۴  خرداد ۱۳۹۶