پوستر یادبود یکصدمین سالگرد نسل کشی ارمنیان به دست دولت عثمانی

یکصد سال پیش ، دولت عثمانی با برنامه ای اهریمنی ، کشتار همگانی شهروندان ارمنی دولت عثمانی را آغاز کرد . این کشتار  که با اعدام روشنفکران و سرآمدان ارمنی آغاز شد ، رفته رفته ، دامان دیگر شهروندان ارمنی در شهرها و روستاهای عثمانی را گرفت و در گام های بعد ، سرداران و افسران و سربازان ارمنی ارتش عثمانی به گونه ای پنهانی ، تیرباران شدند و  کار کوچ اجباری مردمان ارمنی از زادگاه شان آغاز شد . در این نسل کشی وحشیانه که تا سال ۱۹۲۳ به درازا انجامید ، بیش از ۱۵۰۰۰۰۰ نفر انسان نابود شدند . ناگفته نماند که دولت عثمانی پیش از این نیز ، بارها ، در سیاست های نسل براندازانه ی خود ، چندین بار ارمنی ها را در جمعیت های چند ده هزارنفری کشتار  کرده و این کار را در باره ی یهودی ها و یونانی تبارهای عثمانی نیز  انجام داده بود . این سیاست ها  که با هدف « یکسان سازی نژادی » انجام می شد ، از سوی کسانی به اجرا درآمد که در مقایسه با دیگر مردمان ایرانی نژاد ، یونانی و یهودی و بازماندگان لودیه ای عثمانی ، « تازه از راه رسیده » بودند ؛ اما با شگفتی ، خود را  تنها صاحب این کشور می دانستند . از آنجا که به فاصله ی کمی از این کشتار ، جنگ جهانی اول نیز آغاز شد ، دولت های بزرگ همچون انگلستان ، روسیه ، فرانسه ، آمریکا و آلمان واکنشی در برابر آن نشان ندادند و بیشتر ارمنیان که شهروندان برگزبده ی قلمرو عثمانی بودند ، به دست عوامل دولت عثمانی نابود شدند .

صحنه ای  از  تجمع  ایرانیان  ارمنی در  برابر دفتر سازمان ملل متحد در  ایران – ۱۳۹۴

نکته ی عبرت آموز از این کشتار ، رفتار ارمنیانی بود که از این فاجعه ی ضدانسانی جان سالم به در بردند : به فاصله ی کمی از این کشتار ، همه ی فرماندهان طراز اول دست اندر کار آن ، از سوی ارمنیان شناسایی شدند و  با گلوله های تکاوران ارمنی به خاک هلاک افتادند . در درازای این یکصد سال ، کانون های فرهنگی ارمنی در سرتاسر جهان ، با افشاگری های خود ، وجدان جهانیان را از این کشتار آگاه کردند .

در  سال جاری همچون سال های پیش ، در مجلس ملی چند کشور دیگر جهان ، لایحه ی « شناسایی نسل کشی ارمنیان » به تصویب رسید و در مجلس های دیگر  کشورهای جهان ، بررسی این لایحه در دستور کار قرار گرفته است . ملت ایران که از دیر زمان با ملت ارمنستان اتحادی تاریخی داشته است [ ۱ ] و در دوره هایی ، کشور  ایران خانه و کاشانه ی ارمنیانی شده که در آن به جهان آمده اند ، همواره با ارمنیان در صلح و آرامش زیسته و با آن گروه از بازماندگان ارمنی که به ایران پناهنده شده اند ، با دوستی و احترام رفتار کرده است . در یکصدمین سالگرد نسل کشی شهروندان عثمانی ، ایرانیان نیز در چارچوب کانون های فرهنگی در درون مرز و برون مرزهای ایران ، همصدا با هم میهنان و مردمان ارمنی در دیگر کشورهای جهان ، با محکوم کردن این کشتار ضدانسانی ، یاد قربانیان این نسل کشی را گرامی می دارند .

پی نوشت ها :

۱. برای آگاهی بیشتر از پیشینه ی پیوندهای ایرانیان و ارمنیان نگاه کنید به مقاله ارزشمندی از پژوهشگر معاصر ارمنی ، آندرانیک هویان ، در این نشانی :

http://www.iranboom.ir/iranshahr/iranzamin/1165-peivand-dirine-iran-armanestan.html

همچنین  سخنرانی پژوهشگر معاصر ، دکتر علی علی بابایی درمنی ، در این نشانی :

http://iranchehr.com/?p=5059