قرارگرفتن در معرض ذرات معلق هوا، به‌ ویژه آنهایی که از اگزوز خودروها خارج می‌شوند، می‌توانند مغز انسان را تغییر دهند. ذرات معلق فلزی و آلاینده‌های دیگر که در هوای آلوده پنهان شده‌اند، می‌توانند از راه بینی به مغز راه یابند و موجب واکنشی التهابی شوند.

التهاب مغز نقش مهمی در بیماری آلزایمر ایفا می‌کند. از این رو یک عامل محرک التهاب بیشتر می‌تواند سلامت شناختی انسان را در یک مارپیچ رو به پایین هدایت کند. مطالعه‌ ای که توسط پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انجام شده است، نشان داده است که زنان سالمندی که در مناطقی با میزان زیاد ذرات معلق هوا نسبت به استاندارد سازمان محافظت از محیط زیست آمریکا زندگی می‌کنند، ۹۲ درصد بیشتر احتمال دارد به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مبتلا شوند .

اکنون ما می‌دانیم که آلودگی هوا با بیماری پارکینسون و بیماری نورون حرکتی نیز پیوند خورده است و آسیب ناشی از آن می‌تواند بسیار زودتر از آنچه پیشتر تصور می‌شد، در زندگی انسان آغاز شود. پژوهشگران دانشگاه لنکستر در انگلستان، شرایط ساقۀ مغز ۱۸۶ فرد ساکن شهر مکزیکوسیتی را، شهری که برای دهه‌ها با سطوح خطرناک آلودگی هوا روبرو بوده است، که در بازۀ سنی ۱۱ ماهگی تا ۲۷ سالگی قرار داشتند، مورد بررسی قرار دادند. آنها نشانگرهایی نه تنها مربوط به بیماری آلزایمر بلکه نشانگرهای مرتبط با بیماری پارکینسون و بیماری نورون حرکتی را در ساقه مغز این افراد یافتند.

همچنین، در ساقۀ مغز این افراد، به ویژه در تودۀ سیاه و مخچۀ آنها، تراکم بالایی از ذرات آهن، آلومینیوم و تیتانیوم دیده شد.

تغییرات مغزی ناشی از آلودگی با ذرات معلق هوا

نشانگرهایی که پژوهشگران به آنها اشاره داشتند، شامل توده‌های سلول عصبی، پلاک‌ها و گوریده‌های ناشی از پروتئین‌های کژتابیده در مغز، یک نشانۀ بارز بیماری آلزایمر بودند. این موارد حتی در نوزادی که ۱۱ ماه سن داشت نیز مشاهده شد. به نظر می رسد که آلاینده های هوا می توانند از راه تنفس یا بلع به ساقۀ مغز راه یابند. آنها به طور خاص با آسیب دیدگی تودۀ سیاه، بخشی از ساقۀ مغز که مسئول به کارانداختن و مهار نورون های حرکتی است و امکان اجرای روان حرکات را برای ما فراهم می کند، مرتبط بوده اند. آسیب به توده سیاه ارتباط مستقیمی با دچارشدن به بیماری پارکینسون دارد.

چگونگی محافظت از خود در برابر آلودگی هوا

افراد مختلف دارای سطوح متفاوت از آسیب پذیری در برابر ذرات معلق هوا هستند؛ اما یافته های تازه نشان می دهند این که در معرض چه آلاینده های قرار می گیرید و چه چیزی را تنفس نی کنید و می خورید، به واقع، در شکل گیری آسیب عصبی مهم هستند. در ادامه چند کار که می توانند به کاهش آسیب پذیری و محافظت از ما در برابر آلاینده های هوا کمک کنند، پیشنهاد می شوند:

۱.جوانه‌های کلم بروکلی و دیگر خوراکی هایی که به کبد در سم زدایی بدن کمک می کنند، مصرف کنید .

۲.ماهی، به ویژه انواع سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ مانند سالمون، ساردین و تن را مصرف کنید. اسیدهای چرب امگا-۳ نشان داده اند که با التهاب مغز مبارزه می کنند و از دچارشدن شما به برخی آسیب‌های مغزی ناشی از نوروتوکسین هایی مانند سرب و جیوه پیشگیری می‌کنند.

 3.ویتامین های B6 و B12 و B3 را مصرف کنید. مطالعه ای که در دانشگاه کلمبیا انجام شد، نشان داد که مصرف مکمل های ویتامین B و اسید فولیک به میزان قابل توجهی اثر منفی آلودگی هوا بر دی‌ان‌ای انسان را کاهش می دهد.

۴.اسید آلفا لیپوئیک مصرف کنید. این ماده یک آنتی‌اکسیدان قوی است و از فعالیت کی‌لیت فلزی برخوردار است. این ماده هم در چربی و هم در آب حل می شود. این ترکیب به راحتی در روده جذب می شود و از لایه های غشایی سلولی و سد خونی – مغزی می گذرد.

۵.مصرف فسفاتیدیل ‌سرین را مد نظر قرار دهید. این ماده یکی از مواد مغذی بسیار آزمایش شده برای سلامت مغز و حافظه است. این ماده مغذی یک بلوک سازندۀ کلیدی برای سلول های مغز است.

۶.مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان ها را مصرف کنید. خوردن توت ها، شکلات تلخ، لوبیا قرمز و گیلاس که سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند می توانند با استرس اکسیداتیو که در پس زوال شناختی قرار دارد، مبارزه کنند.

۷.گلوتاتیون مصرف کنید. با افزایش سن، بدن گلوتاتیون کمتری تولید می کند که برای محافظت از خود در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از آلودگی هوا به این آنتی اکسیدان نیاز دارید. سبزیجات چلیپایی مانند کلم بروکلی، جوانۀ کلم بروکلی، کلم، گل کلم و دیگر مواد غذایی سرشار از گلوتاتیون می توانند به افزایش سطوح آن در بدن کمک کنند.

  8.کوانزیم کیوتن مصرف کنید. بیشترین مقدار کوآنزیم کیوتن در گوشت گاو و بعد از آن در جوجه (PQQ) یافت می‌شود. مغزها، کلم بروکلی آب پز و پرتقال نیز مقادیری از آن را دارا هستند. این آنزیم ، با تقویت میتوکندری و کاهش استرس اکسیداتیو به محافظت از سلول های عصبی مغز کمک می کند.

۹.چنگاله درمانی (کی‌لیت درمانی) را مد نظر قرار دهید. در این فرایند از یک عامل پیونددهنده برای جداکردن آلاینده های زیان آور مانند فلزات سنگین از خون شما و از بین بردن آنها استفاده می شود.. در این شیوۀ درمانی، داروهایی که به فلزات زیان آور موجود در خون بیمار می چسبند و آنها را از راه ادرار از بدن بیمار بیرون می فرستند، از راه ورید به بدن بیمار تزریق می شوند.

برگرفته از : پایگاه اقتصادنیوز (با ویرایش)