«در ادبیات، ریتمی وجود داشته که این وزن و نظم در موسیقی نیز وجود دارد. با بررسی اوزان شاهنامه به پرکاربردترین نمونۀ بحر به نام «بحر متقارب» برخورد کردم که این میزان و وزن‌ها، حس حماسی را در اشعار ایجاد می ‌کنند. یکی از مقالات من در زمینه‌ی سازهای شاهنامه است و با تحقیق و بررسی به گنجینۀ بزرگی از سازها برخورد کردم که با توجه به تاریخچۀ طولانی آنها باید به نام ایران ثبت شوند.»

اینها بخشی از سخنان دکتر اصغر جنابی، موسیقی دان و پژوهشگر اهل تبریز است. او در سال ۱۳۶۳ در تبریز متولد شد و موسیقی را از ۱۱ سالگی با یادگیری نواختن ساز «نقاره» آغاز کرد . سپس سلفژ و مقدمات صداسازی را در محضر استاد «خسرو نژادآریا» فرا گرفت. او پس از گذراندن دوره‌هایی بنا به پیشنهاد ایشان، راهی «کنسرواتور کومیتاس» در ارمنستان شد و از محضر پروفسور «والری‌ هاروتونیان» یکی از استادان بنام در صداسازی بهره برد . جنابی پس از به پایان رساندن دوره‌های لیسانس و فوق‌لیسانس با درجۀ ممتاز و به دست آوردن درجۀ استادی بعد از ۱۲۰ ساعت اجرای زنده در یک سال، در همان دانشگاه در دورۀ دکتری با دفاع از پایان نامۀ خود با موضوع «موسیقی در شاهنامه» فارغ‌التحصیل شد.

او همچنین در زمان تحصیل با پروفسور «نودار اندگولاجه»، خوانندۀ سرشناس اپرا در دنیا و نمایندۀ مکتب بل‌کانتو در خاورمیانه، آشنا شد که این افتخار زمینۀ موفقیت‌های دیگر را نیز برای وی فراهم کرد. جنابی در در مسابقات بین‌المللی ارمنستان در میان نمایندگان ۱۱ کشور، مقام دوم را به دست آورد. در جشنوارۀ موسیقی فجر که در شهر قزوین برگزار شد ، جنابی مقام نخست را به  دست آورد و به‌ عنوان خوانندۀ برتر شناخته شد. او در کنار آموزاندن موسیقی به دانشجویان، نگارش دو کتاب زبان آواز و زبان موسیقی را در دست دارد .

برگرفته از : پایگاه سفارت ایران در کویت (با ویرایش)