چهار ساعت پیش همۀ خبرگزاری های جهان خبر کشف سیاهچاله ای در فاصلۀ ۵۰ میلیون سال نوری از ما را پخش کردند . در اینجا تصویر این سیاهچاله و چگونگی برداشته شدن آن را از «وب سایت رادیو آلمان» می آورم .

در شش کنفرانس خبری در سراسر جهان، ستاره‌شناسان اولین عکس از یک سیاهچالۀ فضایی را نمایش دادند. کارشناسان این اتفاق را به منزلۀ آغازعصری تازه در شناخت کیهان دانسته‌اند . در عکسی که در این شش کنفرانس خبری در بروکسل، واشنگتن، تایپه، توکیو و سانتیاگوی شیلی به نمایش درآمد ، یک سوراخ سیاه که دور آن را حلقه‌ای از آتش سرخ و نارنجی گرفته است ، دیده می شود .

ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ نمی توانستند چنین تصویری را به دست بیاورند . برای اینکه چنین عکسی تهیه شود، به تلسکوپی به بزرگی زمین نیاز است. به همین خاطر ، ستاره‌شناسان هشت رادیوتلسکوپ بزرگ در سراسر دنیا را به هم مرتبط کردند تا تلسکوپی عظیم را شبیه‌سازی کنند .

از سال ۲۰۱۷ ستاره‌شناسان در حال گردآوری اطلاعات هستند و اطلاعات خود در سراسر جهان را با هم به اشتراک می‌گذارند تا سرانجام توانستند تصویری از سامانه ای که یکصد سال پیش آلبرت اینشتین اندازه و جرم آن را محاسبه ‌کرده بود، به دست بیاورند : جرم عظیمی که هر چیزی را که در نزدیکی آن قرار بگیرد ، جذب می‌کند و می‌بلعد .

گامی تازه در دانش ستاره‌شناسی

به گفتۀ کارلوس موداس، پژوهشگر کمیسیون اتحادیۀ اروپا، این عکس گامی به سوی عصری تازه در دانش ستاره شناسی‌ است. دیگر دانشمندان نیز دانشمندانی را که این دستاورد بزرگ را به دست آورده اند ، حتی شایستۀ دریافت جایزه نوبل دانسته‌اند .

سیاهچاله‌ها مانند سیاره ها یا ستاره‌ها دارای سطح نیستند و به جای آن،  گستره‌هایی در فضا هستند. آنها دهان بزرگی دارند و چشم به راه بلعیدن هر چیزی هستند که به آنها نزدیک می‌شود .

سیاهچاله‌ها ستاره ها را از مسیر خود منحرف می‌کنند و نور و ستاره و هر آنچه به آنها نزدیک بشود ، با جاذبۀ عظیمی که دارند، به درون خود می‌کشند .

بهترین و رساترین توصیف از سیاهچاله‌ها این است که آنها به یک گرداب سیاه عظیم شبیه هستند .