محمد حیدری
« … با اتکا و استفاده از شعارهای فریبنده که برای تحمیق ساده لوحان و گول زدن عوامل ساخته و پرداخته شده ،[ و ] با کمک و همدستی گروه معدودی تروریست کارکشته و آموزش دیده و بالاخره سردسته ها و عناصر مزدوری از پست ترین و گستاخ ترین قشرهای جامعه ، که برای هر کاری آماده بوده و مرتکب هر نوع عملی که برای دستیابی هرچه زودتر به قدرت را برای آنها میسر سازد ، [ شوند ] ، برای اجرای این برنامه ها وارد عمل می شوند . این انقلابیون حرفه ای و سرسپرده در داخل گروه ها و جمعیت های موقتی و چندروزه ، مشابه کارد داغی هستند که در قالبی کره فرو ببرند . [ آنها ] همه چیز را دنبال خود راه می اندازند. موارد مزبور عبارت است از مختصری از شگردها و شیوه های گوناگون گردانندگان حرفه ای انقلابات …»
به نقل از کتاب « جنگ واقعی » ، نوشته ی ریچارد نیکسون
پیش از این که دلیل برگزیدن و بازتاب دادن این فراز از کتاب نیکسون را بنویسم ، برای جلوگیری از برچسب زدن برچسب زنان حرفه ای یاد آور می شوم ، من به بسیاری از کشورهای بلوک شرق سابق سفر کرده ام ؛ اما سفرم به اتحاد جماهیر شوروی در دوران برژنف و کره شمالی در دوران کیم ایل سونگ ، بسیار نکته ها به من آموخت و دیکتاتوری وحشتناک حاکم بر این دو کشور را با گوشت و پوستم احساس کردم . فشرده ای از دیده ها و تجربه هایم را از این سفرها را طی نوشتارهایی در شماره های ۱۱۳ تا ۱۱۶ مجله ی «گزارش» ( از تیر۱۳۷۹ به بعد ) چاپ کرده ام و فساد و خودکامگی حاکم بر این کشورها را چنان مستند شرح داده ام که می توانم ادعا کنم ، دیگران می توانند به آن به عنوان یک منبع و مرجع بنگرند . در مورد حکومت های کنونی روسیه و چین نیز معتقدم آنان جز به منافع خود نمی اندیشند و پروای آنچه را بر ملت های دیگر می گذرد ، ندارند .
روی جلد کتاب « جنگ واقعی » ، نوشته ی ریچارد نیکسون
پس از این مقدمه ، اشاره می کنم ریچارد نیکسون این کتاب را در آستانه ی دهه ی هشتاد قرن بیستم میلادی نگاشته است . آنچه در آغاز مطلب خواندید ، بخشی از مطلبی است که او ظاهرا برای تخطئه ی اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای بلوک شرق نوشته بود ، اما در واقع وی ، دانسته یا نادانسته ، دکترینی را برای استفاده از ترور سازمان یافته و انقلاب های هدایت شده ( که من آنها « کودتاهای خیابانی » برای جایگزینی «کودتاهای نظامی» ارزیابی می کنم ) برای پیشبرد برنامه های کشوری که خود زمانی رئیس جمهور آن بود ،عرضه کرده است ؛دکترینی که اگر نیک بنگریم ، می بینیم سال ها است در این منطقه از جهان در حال اجرا است ؛ از زمان خلق سازمان «القاعده » و گروه «طالبان» به بهانه ی هجوم نابخردانه و ویرانگر ارتش سرخ در زمان برژنف به افغانستان تا اینک که سازمان هایی مانند «داعش» ، «النصره» و … در چشم برهم زدنی ، قارچ گونه سر برمی آورند و حاصل کارشان جز گسترش بی ثباتی ، ترور و دهشت افکنی چیز دیگری نیست .
از جوان ها انتظاری ندارم ؛ اما از کسانی که اینک دهه ی شصت به بالای عمر خود را سپری می کنند و رویدادهای گذشته را شاهد بوده اند می پرسم ، در دوران جنگ سرد و اوج حمایت شوروی و چین از جنبش های انقلابی چپ ، کدام رویدادی را شاهد بوده اند که با تعریف نیکسون در فراز بالا مشابهت داشته باشد ؟
بلی … در آن دوران جنبش های پارتیزانی رواج داشت ؛ اما کی و کجا تروریسم مورد اشاره ی آقای نیکسون را شاهد بودیم . در تمامی دوران جنگ سردی که ظاهرا انگیزه ی آقای نیکسون برای نگاشتن این کتاب بوده ، چند گروه تروریستی با ویژگی های گروه های تروریستی خون آشام کنونی سر برآوردند ؟ مطرح ترین تروریست آن دوران «کارلوس» بود که چند تن را ترور کرد . برخی ترورهای بی اهمیت دیگر نیز در اینجا و آنجا رخ داد که قربانیان آنها سیاستمداران بودند ، نه مردم عادی ….. نه کسی مردم عادی را سر می برید و مثله می کرد ، نه از حملات انتحاری خبری بود و نه از دیگر جنایت های تکان دهنده ی دیگر . شاید کسانی بگویند اشاره ی آقای نیکسون به جنگ ویتنام و عملیات ویت کنگ ها بوده است ؛ اما آن جنگی بود که ابتدا فرانسویان و سپس آمریکاییان به مردم ویتنام تحمیل کرده بودند .
باری …. از نگاه من ، آنچه نیکسون در آستانه ی دهه ی ۸۰ میلادی قرن بیستم نوشته و در بالا خواندید ، بیشتر برای تعریف و شناخت تروریسم و جنگ های سازماندهی شده در زمان ما کاربرد دارد ، نه برای شرایط آن روزگار . به باور من ،همین فراز از کتاب نیکسون الهام بخش طراحان برنامه هایی بوده است که اینک از آفریقا تا مرزهای هندوستان در حال اجرا است .
هشتم امرداد ۱۳۹۳
نظر شما